Het leek een vuurwerkshow. Het luchtruim hing vol met dampende lichtkolommen. De achtergrondgeluiden klonken als het afschieten van heel veel kottervuurpijlen op oudejaarsavond. Maar dat waren het niet. Het waren honderden raketten. Afgevuurd vanuit de Gazastrook. Vijfhonderdduizend voetbalvelden groot. Twee miljoen inwoners. Iedere raket kreeg de zegen van Allah mee. Terwijl in Israël het luchtalarm bleef loeien, braken shovels door het hek rond de Gazastrook en Hamasterroristen reden triomfantelijk het Beloofde Land binnen. De ‘strijders’ zaaiden dood en verderf. En ze waren er trots op. Ze deelden zonder enige schroom verschrikkelijke beelden. Alleen al bij het muziekfestival waar ze huishielden bleven tweehonderdvijftig dode lichamen achter van jonge, onschuldige feestgangers. Anderen werden meegesleurd om in de tunnels onder Gaza als levend schild te kunnen dienen. Op de vraag waarom gewone burgers het slachtoffer moesten worden van zoveel geweld, antwoordde een hooggeplaatste Palestijn: ‘Ze wonen in een gebied dat hen niet toekomt en dus zijn het geen burgers maar vijanden’.

BRON: Het Urkerland Read More