Ik dacht dat het een kwartiertje zou duren, hooguit een half uurtje. Mijn omezegger Bram moest naar de selectietraining voor jonge voetballertjes gebracht worden en ik zou dat wel even doen. Het leek me wel leuk om meteen even te kijken. Het was al op het huidige sportpark, maar het waren toen vooral nog oude barakken en volgens mij was de jeugdcommissie die tijd gehuisvest in een soort oude caravan. Ik liep er langs en er werd op het raampje getikt en gewenkt. Ik stak voorzichtig mijn hoofd om de deur en Klaas Koffeman (de Pingel) zegt: ,,Goed dat ik je zie, want ik heb nog een jeugdploegje waar een trainer op moet. Uurtje in de week, dat moet kunnen.” Ik stribbelde nog even tegen, maar toen de broers Albert en Jan Brouwer er ook nog bij kwamen en Jan zonder dat ik ja gezegd had zei: ,,Dan is dat geregeld!” besefte ik dat ik eigenlijk geen keus had…
BRON: Het Urkerland Read More